Chia is een wijze. Het is een eenjarige plant die tot 1 m hoog kan worden en waarvan de wetenschappelijke naam Salvia hispanica is.
De samenstelling van chiazaden is nauw verwant aan die van andere slijmerige zaden zoals lijnzaad en psyllium. In tegenstelling tot lijnzaad vertoont chia echter geen anti-nutritionele factoren, factoren die het gebruik van lijnzaad zonder voorafgaande warmtebehandeling beperken. Anti-nutritionele factoren zijn cyanogene glucosiden of linatines, remmers van vitamine B6 die de werking ervan voorkomen. Chia heeft ook een veel aangenamere smaak dan lijnzaad en wordt eerder gegeten door vogels.
Chiasaliezaden zijn rijk aan flavonolen (myricetol, querketol, kaempferol), flavonolglycosiden, chlorogeenzuren en cafeïnezuur.
Ze zijn rijk aan eiwitten en vezels. Met een variabel eiwitgehalte variërend van 16 tot 23% liggen ze boven tarwe (14,7%) en maïs (14%). Ze zijn ook zeer rijk aan lipiden met een hoog gehalte aan omega-3-zuur (alfa-linoleenzuur vertegenwoordigt 68% van de lipiden, of 21% van het totaal) en een gunstige omega-3 tot omega-6-verhouding van ongeveer 3-4.
Hoogtepunten: Chiazaden zijn een goede bron van calcium en fosfor en een zeer goede bron van voedingsvezels en mangaan.
Chia heeft een goede antioxiderende werking dankzij de polyfenolen (chlorogene zuren, cafeïnezuren en flavonolen).
